Paroles: Леся Українка.
Musique: Виктор Г. Захарченко
«Давня весна» | Bygone Spring |
Була весна весела, щедра, мила. Промінням грала, сипала квітки. Вона летіла хутко, мов стокрила. За нею вслід співучії пташки! Все ожило, усе загомоніло Зелений шум, веселая луна! Співало все, сміялось i бриніло А я лежала хвора й самотна Я думала весна для всіх настала. Дарунки всім несе вона, ясна. Для мене тільки дару не придбала. Мене забула радісна весна Ні, не забула! У вікно до мене Заглянули від яблуні гілки. Замиготіло листячко зелене. Посипались білесенькі квітки Прилинув вітер, і в тісній хатині Він про весняну волю заспівав А з ним прилинули пісні пташині І любий гай свій відгук з ним прислав Моя душа ніколи не забуде Того дарунку, що весна дала. Весни такої не було й не буде Як та була, що за вікном цвіла |
Spring was cheerful, profuse and pleasant. It played using light rays, it scattered flowers. It flew quickly, as if many-winged. Right behind it, birds given to song! Everything came alive, everything began to make a noise Verdant noise, cheerful echo! Everything sang, laughed and resounded And I was lying sick and lonely I used to think spring came to everyone. It carries gifts for everyone, plainly. But as for me, I did not get a gift. Joyful spring had forgotten about me No, it had not forgotten! Branches peeped In the window at me from apple trees. A small green leaf began to twinkle. White flowers were strewn about The wind came flying and in the cramped cottage It started to sing about spring freedom And with it flew in the songs of birds And the beloved grove sent its accolade with it My soul will never forget That gift that spring gave. There had not been such a spring and there will not be one Like that bygone one that blossomed outside the window |